Azterlan honek artsenikoaren ingesta dietetikoa (erabatekoa eta inorganikoa) erakusten du, eta, era berean, horrek Kataluniako herritarren osasunean eragiten dituen arriskuak aztertzen ditu.Honako datu hauek nabarmendu daitezke:

Artseniko-kopuru handiak aurkitu dira arrain eta itsaskietan, ogian eta zerealetan, eta opiletan. Kontzentraziorik handiena barbarinean aurkitu da: pisu freskoaren 8,67 µg/g. Honako hauek ere kontzentrazio-maila handia dute: mihi-arrainak, pisu freskoaren 6,31 µg/g; ganbak, pisu freskoaren 4,69 µg/g; eta antxoak, pisu freskoaren 4,57 µg/g.

Artseniko inorganikoari dagokionez, nabarmentzekoak dira talde horietan bertan atzemandako mailak:arrain eta itsaskietan, opiletan eta ogian, eta zerealetan, hain zuzen.Txirla eta muskuilua dira balio handieneko arrain- eta itsaski-espezieak (0,063 eta 0,048 µg/g, hurrenez hurren; 12. taula). Bestalde, opilei dagokienez, gosaritarako zerealetan aurkitu dute kontzentraziorik handiena (0,028 µg/g), eta ogiari eta zerealei dagokienez, berriz, janari-pastan (0,011 µg/g). Heldu baten artseniko ingesta osoa, batez beste, 216,7 µg/egun eta 259 µg/egun da; arrainen eta itsaskienartseniko-ekarpena da handiena (% 95), eta ondoren ogiarena eta zerealena (% 5).Gainerako jakiek artseniko gutxi ematen dute.

Ondorioak

Kataluniako herritarren artseniko inorganikoaren aurreko batez besteko esposizioa (0,05 eta 0,14 µg/kg/egun artean) europarren batez bestekoa baino txikiagoa da (0,09 eta 0,87 µg/kg/egun artean 4 eta 75 urte bitartekoetan), EFSAk egindako balioespenen arabera.

Kutsatzaile kimikoak. Kataluniako dieta osoaren azterlana, 2012 – ACSA 2015