EFSAk glifosato herbizidaren arriskuaren ebaluazioaren ondorioak argitaratu ditu, eskura dagoen ebidentzia zientifiko guztia bilduta, eta, horri esker, ondorioztatu du glifosatoak ez dituela betetzen asaldura endokrinoaren irizpideak. Ondorio horiek glifosatoaren onarpenaren hurrengo berritzeari buruz erabakitzeko balioko diote Europar Batasunari.

EFSAk Glifosatoaren arriskuaren ebaluazioaren berdinen arteko berrikuspena gauzatu du, Frantziako, Herbeheretako, Suediako eta Hungariako agintari eskudunek eratutako Glifosatoaren Ebaluazio Taldeak emandako informazioan oinarrituta. Era berean, Substantzia Kimikoen Europako Agentziak (ECHA) proposatutako sailkapen eta etiketatze harmonizatua onartu du, 2022ko maiatzean argitaratua.

Ondorio nagusiak

  • Erabilerak: glifosatoaren eraginkortasuna frogatu da urteko eta bi urteko belar txarren eta belar txar iraunkorren aurka, baldin eta hostoetan ihinztatzen bada barazki, azukre-erremolatxa, fruta eta mahastietako laboreetan, trenbideetan eta nekazaritzakoa den eta nekazaritzakoa ez den lugorrian.
  • Propietate fisiko-kimikoak eta teknikak, eta Identitatea: datuen analisiak ez du argitu substantzia aktiboan kezkatzeko arlo kritikorik dagoen, ez deskribatutako erabileren formulaziorako, ez eta metodo analitikoetako ere.
  • Toxikologia ugaztunetan: ez da identifikatu kezkatzeko arlo kritikorik, eta ez da toxikotasun akutuko edo genotoxikotasuneko zantzurik behatu deskribatutako erabileretarako egindako azterlanetan.
  • Hondakinak: Hasierako emaitzek adierazi zuten errotazio-laborantzetako hondakinak kuantifikazio-mugatik gora zeudela; hala ere, ez da espero horregatik erreferentziazko balio toxikologikoak gainditzea, eta, beraz, ez da kezka kritikorik identifikatu arlo horretan.
  • Ingurumeneko inpaktua: inguruneko jokabide eta helmugari buruzko datu eskuragarriak nahikoak izan ziren deskribatutako erabileretarako ingurumen-esposizioaren ebaluazioa gauzatzeko. Lurpeko uraren esposizioaren ebaluazioa amaitu zen arro hidrologiko txiki tipiko gehienetarako eta ibai-sistema handiago gehienetarako, eta esposizio-bide hori mugatua izan da.
  • Ekotoxikologia eta biodibertsitatea: ekotoxikotasunerako, ebaluazioak ez zuen deskribatutako erabileretarako ez arazorik ez kezkatzeko arlo kritikorik azaldu. Ezin izan zen ondorio irmorik atera biodibertsitatean duen inpaktuari buruz, biodibertsitaterako arriskuak konplexuak eta berau eragiten duten faktoreak askotarikoak direlako.
  • Mikrobioma: plagizidek mikrobioman duten efektuak kontuan hartu behar dira ugaztunen toxikologiaren eta ekotoxikologiaren arloko arriskuen ebaluaziorako, nahiz eta nazioartean ez dagoen jarraibiderik adostuta efektu horiek ebaluatzeko. Eremu horretan gehiago ikertu behar da.

 

Eskura dauden ebidentzia guztiak aztertu ondoren, EFSAk ondorioztatu zuen glifosatoa disruptore endokrinotzat hartu behar dela; izan ere, ez ditu betetzen Batzordearen 2018/605 (EB) Erregelamenduak aldatzen duen 1107/2009 (EE) Erregelamenduaren II. eranskinean ezarritako asaldura endokrinorako irizpide zientifikoak.